Zehirli Ok

Nefs Muhasebesi

Rahman ve rahim olan Allahin adiyla baslarim. Her amelimize, attığımız her adımımıza O rahmanın O rahimin nazarı altında mı başlıyoruz? Her ne kadar biz Yüce Yaratani görmesek de Allah (cc) bizi her daim görüp gözetmektedir. Bunları herkez bilir de kaçımız ne derece uygulaya biliyoruz. Rabbimizin bize bahşettiği zerre yok ki onda bizim için bir nimet bulunmasin. Nefes almak bir nimet nefes vermek bir nimet. Etti iki. Her bir nimetin şükrü üzerimize vacip olduğuna göre nefes alip verende dahi Allah'ın üzerimizdeki nimetini ödememiz mümkün degil. Attığımız adımda baktığımız her nesnede, işittigimiz her namede Allah'in üzerimizde nimetleri var.
Başkalari defalarca bize ne derece iyi ne derece bilgili oldugumuzu söylerler bunu bizi sevdikleri için yaparlar. Cemiyet içinde de şahışların ilgisini celp etmek nefse çok hoş gelecektir. Çünki o nefis daima bizim alehimize davranacak ve bizi böbürlenmeye ve büyüklenmeye götürecektir. Iki cilt bir şeyler okuyunca alim oluruz, doğrudur, çünki bugün cemiyetin ekserisinin dinden diyanetten bir malumatı yok. Cahillerin arasinda ben bilgili kalacagim ve nefsim beni böbürlendirecek. Bir kaç soruya yanit verince Siz ne çok biliyorsunuz derler. Bilseler ki bu cahil, tam kör cahil. Sonsuz ilim deryasinda bizimkilerin esamesi okunmaz ama hakir nefsimiz bizi bu cemiyet içinde alim de yapar muallim de. İlmin sahibi Allah Resulü (saa) idi. ve O mübarek Peygamberin Ehlibeyti. Islam Alimlerinin yazdıklarını bizim şöyle bir gözden geçirmemiz ömre bedelken nerede kaldi bilmek. Gerçi bilmek de kar etmez hayatta, olmak gerek. Mevlana misali pismek ve yanmak gerek.
Rabbimizden bir an dahi gafil kalmamaliyiz. Rabbinden an miktarı gaflete düşen o an şeytanla hemhal olur. Yaratiliş boşluk kabul etmez. Yaratilan hiç bir şey yokturki boş olsun. Hayrın olmadığı yerde şer vardir. Hakkin olmadigi yerde de batil vardir. Nefsimiz ve şeytan batılı bize süslerde sevdiriverir. Kendimizi devamli surette hesaba çekmeliyiz. Ölmeden evvel ölmeliyiz. Ben kimim nasil bir insanim. Ne kadar günahkar ve alçak bir insanim. Kişi kendine yalan söyleyemez. Söylese de bunun yalan olduğunu bilir. Kimseye itiraf edemediklerimizi kendi kendimize itiraf etmeli ve tevbe istihfara yönelmeliyiz. Kibirden gururdan yangindan kaçar gibi kaçmaliyiz. Devamli surette kendimizi hesaba çekmeli, ve şu alemde en aşalik insan kim, diye sorulunca kendi nefsimizi kabul etmeliyiz. Kibir ve gurur bizim sıfatımız olamaz.
Yaratılış geregi Allahu Teala hazretleri insana kendi sifatlarindan bir kismini bahsetmistir amma, kibriyasını asla vermemiştir. Kibirlenmek ve böbürlenmek insani felakete düçar edecek hallerdir.Yaratiklardan ilk kibirlenen şeytan aleyhi lanedir. Adem (as) efendimize secde etmesi emredilince kendini O mübarek nebiden üstün gördü ve nihayetsiz azaba düçar oldu.
Gerçek alimler, Allah dostlari belli olmazlar. Onlar kendilerini öne sürmediler hiçbir zaman. Takvalariyla, vakarli duruşlarıyla bilindiler ve sevildiler. Yüzüne bakıtığın zaman sana Allah'i hatırlatan kişidir Allah dostu. Nefsini ayaginin altina alan ve şeytani dahi kendine hizmet ettirebilendir. Bizler o müberek zevatin yanında deryada bir damla isek bile bir nimete ermişiz demektir. Allah nefsimizin şerrinden ve desiselerinden muhafaza eylesin. Ehlibeyt Imamlarımızın ve veli kullarinin hatrina bizi de kendsine dost eylesin. Insaallahirrahman.
Bilal Atis
b.atis73@gmail.com