Ümmet-i Muhammedin Şefâatcileri

Geçmiş peygamberlerin ümmetlerinde olmayan şefaatcılar, Ümmet-i Muhammed'de (sallallahu aleyhi vesellem) mevcud olduğundan, diğer ümmetlerde olduğu gibi, Ümmet-i Muhammed'de (sallallahu aleyhi vesellem) bir kavmin batırılması gibi umûmî felâket vâkî olmaz. Ancak ikaz için bazı belalar gelir.

Eski ümmetlerde olmayıp da, bu ümmete ikram olunan şefâatcılar şunlardır:


1. "Yerde ve gökte olanlar Allah'ındır. O, (kullarına) rahmet etmeyi ezelde murad etmiştir." (Sûre-i En'am, 12)

2. Hayat-ı Ruhânî ve Mânevî ile Resûlullâh Efendimiz'in (sallallahu aleyhi vesellem) Ümmet-i Muhammed'in içinde bulunması

3. Resûlullâh'ın (sallallahu aleyhi vesellem) vârislerinin, Ehlullâh'ın ve Küberâ'nın mevcûdiyetleri

4. Bizzat Kelime-i Tevhid'in büyük şefâatı

5. Kur'ân-ı Kerîm'in mânevî mevcûdiyeti

6. Ramazân-ı Şerif'in şefâatı

7. Eşhur-u Hurûm (Receb, Zilkâde, Zilhicce ve Muharremu'l-Haram ayları)

8. Mübârek günler ve cuma günlerinde aff-ı umûmî bulunması

Bunlar mevcûd oldukca, Cenâb-ı Hakk bu âlemi helâk etmez. Bu vesilelerle kıyâmete kadar muhâfaza eder.

Diğer ümmetlerde böyle vesileler olmadığından helâk oldular.

Ebû'l-Fârûk (kuddise sirruh)


Konular